Šest puta ga sahranjivali, uvrstili ga u velikane, a sad mu se ni ime ne zna (FOTO)

Mermerna ploča na kojoj je bilo uklesano ime Dimitrija Tucovića, godina njegovog rođenja i smrti (1881-1914), obrušila se šest godina nakon što je restaurirana bista ponovo vraćena na Slaviju, na novoizgrađeni plato između ulica Nemanjine, Kralja Milutina i Kralja Milana. Pre toga je izmeštena sa mesta gde se danas nalazi fontana.

U Zavoda za zaštitu spomenika kulture Beograda rečeno nam je da pitanja uputimo Sekretarijatu za kulturu, a oni pak da “sve mora da ide preko Sekretarijata za informisanje Grada Beograda”, ali do zaključenja ovog teksta nismo dobili odgovore. Da li će i kada biti sanirana šteta na postamentu nisu odgovorili ni u opštini Savski venac na čijoj teritoriji se nalazi.

Podsetimo, odluka da se posle 67 godina sa Trga Slavija, zbog rekonstrukcije, izmesti grob i spomenik Dimitriju Tucoviću, doneta je u vreme dok je Goran Vesić bio gradski menadžer, u julu 2014. Dve godine kasnije, u decembru 2016. uz državne i vojne počasti posmrtni ostaci Tucovića preneti su u Aleju velikana na Novom groblju, a spomen-bista autora vajara Stevana Bodnarova, urađena u bronzi još 1947. godine i visoka 125 centimetra je na Slaviju vraćena 2018.

„Prošle su 102 godne dok Dimitrije Tucović nije sahranjen u Aleji velikana, među najvećim srpskim velikanima, tamo gde mu je mesto. Te 102 godine i ta lutanja Dimitrija Tucovića, odnosno naša lutanja, najbolje pokazuju u kakvom je stanju bilo naše društvo i naša država. Trebalo je toliko da Dimitriju Tucoviću odamo dostojno priznanje za ono što je uradio za našu zemlju i naše društvo“, rekao je tada Vesić na Novom groblju, dok je predsednik Udruženja Užičana u Beogradu i potomak Dimitrija Tucovića Miloš Tucović tom prilikom naveo je da je njegov predak prešao težak i dug put do Aleje velikana, da bi se ispravila nepravda i on bio gde zaslužuje. Dimitrije Tucović od tada počiva na parceli 777, pored Petra Kočića, serdara Janka Vukotića, pored pobednika sa Kajmakčalana, generala Miloša Vasića. To je bila šesta po redu sahrana Dimitrija Tucovića.

Posle pogibije u Kolubarskoj bici 20. novembra 1914. godine, kao komandir Moravske divizije u borbi protiv austrougarske vojske Dimitrije Tucović je prvo bio sahranjen na Vračem brdu kod Lazarevca u blizini sela Ćelije.

Nedugo zatim njegovi posmrtni ostaci preneti su na groblje u obližnje selo Šušnjar, da bi se preneli 1916. kada je formirano vojničko groblje u Lazarevcu, sa ostalim poginulim vojnicima u Kolubarskoj bici. Tucović je tu počivao do 1939. godine kada je izvršena eshumacija i posmrtni ostaci preneti u nedovršenu kriptu hrama Svetog Dimitrija u Lazarevcu. Novembra 1949. godine povodom tridesetogodišnjice pogibije u Kolubarskoj bici posmrtni ostaci Dimitrija Tucovića preneti su na Slaviju kada je trg dobio njegovo ime i spomenik. Trg se po njemu zvao do 2004. godine kada je Odlukom Skupštine grada Beograda ponovo preimenovan u Trg Slavija.

Dimitrije Mita Tucović je bio teoretičar i vođa socijalističkog pokreta u Kraljevini Srbiji, osnivač Srpske socijaldemokratske partije, novinar i urednik Radničkih novina i Borbe. Čitav život je posvetio borbi za radnička i ljudska prava, ravnopravnost polova, opšte pravo glasa, socijalnu pravdu i građanske slobode u Kraljevini Srbiji zbog čega je bio organizator niza demontracija od kojih su mnoge bile baš na Slaviji.