Žuti i riđi tajkuni

Tu je pažnju izazvalo pitanje o tome da je u osnovi imena Kosovo srpski naziv ptice kos. Pre skoro 20 godina u Nemanjinoj, u sedištu Vlade u Beogradu, tada vrlo mladi ministar informisanja Aleksandar Vučić je govorio novinarima da su imena važna. I da se Kosovo mora nazivati Kosovom i Metohijom, da bi se istakla crkvena konotacija. Da je reč metoh – crkveno imanje – pravoslavno pojačavanje kosovskog imena. Ako biste rekli da to nije nikakvo pojačavanje, jer se recimo kosovski ciklus pesama ne zove kosovsko-metohijski, nego da je veštačko upumpavanje imena komunistička birokratska praksa koja je i dovela Kosovo tu gde jeste, ne biste ga ubedili. Vučić uopšte nije bio jedini, on je samo dosledno sledio instrukciju. U politički korektnom govoru vlasti u Srbiji ustalilo se da lomite jezik kao da ste u Politbirou KPSS, ako izgovarate Kosmet, ili da stavljate KiM, kao da stavljate začin u tekst, a ne sinonim.

Takva propagandna upotreba jezika i imena na duže staze umara. Stalno naglašavanje crkvenog prisustva dovodi do toga da se u mišljenju pojavljuje zaključak – ako je to crkveno, neka se onda i crkva smara sa tim. I na kraju, ako potpisujete non pejper ili draft odnosno kakav god papir sa Kosovom, na kraju ćete opet doći do toga da ga ne potpisujete sa Kosovom i Metohijom.

Sličan propagandni problem proizvodi i sadašnja Vučićeva stranka u nastupu u beogradskoj kampanji prema opoziciji. Insistirajući u gotovo svakom saopštenju, u gotovo svakoj izjavi, u maltene svakom komentaru pridruženih analitičara i medijskih radnika na imenici tajkun, sa varijacijama žuti i riđi tajkun, naprednjaci sami sebi zatežu zamku.

Jer, toliko puta primljena poruka neće se zadržati samo na onima koji su targetirani kao politički neprijatelji – na Draganu Đilasu prevashodno, zatim na Bojanu Pajtiću, i drugim bivšim i sadašnjim funkcionerima Demokratske stranke.

Jer, kada toliko puta propagandno bude uzneta imenica tajkun, ona će ostati da lebdi u javnom prostoru. I neće se vezivati samo za one za koje njeni propagatori žele da se vezuje. Tajkun postaje sveopšta politička kategorija i samo je pitanje trenutka kada ćemo doći do kovanice naprednjački tajkun ili možda maštovitiji i komplikovaniji neki zahvat kao recimo napredno-radikalski tajkun. I težiće i drugim varijacijama poput Vučićev oligarh ili već kako se bude primila u svesti ljudi.