„Partizanski“ arhitekta

Njegove izjave da je „krajnje vreme da se reši status Sandžaka, istorijske regije u svakom pogledu, i bošnjačkog naroda; da je to glavni zadatak Narodnog veća Sandžaka i da to znači da Sandžak treba da bude autonoman a Bošnjaci narod“, ponovo su ustalasale ovdašnju javnost.

Za poznavaoce Suljevićevog dvodecenijskog političkog delovanja priča o autonomiji Sandžaka i Bošnjacima kao narodu koji „ne može da prihvati status neartikulisane nacionalne manjine“, nije ništa novo. Njegovo celokupno političko delovanje obeleženo je tim zagovaranjima. Napuštanje ideje o autonomiji Sandžaka i konstitutivnosti bošnjačkog naroda od strane prvaka političkih partija Bošnjaka, smatra nacionalnom izdajom i nepoštenjem. Zbog toga je pozivao svoje sunarodnike da se ne upisuju u poseban birački spisak za izbor Nacionalnog saveta Bošnjaka. Suljevićeve političke ideje, u poslednjih godinu dana, poklopile su se sa deklaracijama koje donose institucija na čijem čelu je muftija Zukorlić – Mešihat IZ u Srbiji i Bošnjački nacionalni sabor.

Narodni pokret Sandžaka uporište ima u Sjenici gde je u nekoliko navrata učestvovao u lokalnoj vlasti. Tako je bilo i pre više od mesec dana. Lider ove partije je nekada bio jedan od prvih saradnika Sulejmana Ugljanina i za vreme njegovog boravka u Turskoj od 1993. do 1996. godine, Suljević je predstavljao SDA i tadašnje BNV Sandžaka. Između bivših saradnika netrpeljivost je vidljiva. Za razliku od Suljevića, koji redovno proziva i optužuje lidere dve najveće bošnjačke partije – SDA i SDP, sa druge strane komentara nema.

Džemail Suljević je rođen u selu Aliveroviće (opština Sjenica) 1948. godine. Srednju školu i Arhitektonski fakultet završio je u Skoplju, a postdiplomske studije započeo je u Sarajevu. Oženjen je i ima troje dece – kćerku i dva sina. Svih petoro Suljevića su arhitekte. Suljević je od 1996. do kraja 1999. godine bio predsednik opštine Sjenica. Posle tri godine i tri meseca podneo je ostavku.